اصول حسابداری
اصول حسابداری و اصل اساسی حسابداری ابتدا بر اساس مفروضات حسابداری و سپس بر اساس اصول عملی حسابداری شکل می‌گیرد.
اصول، قواعد و دستورالعمل‌های حاکم بر اندازه‌گیری، دسته‌ها و پیامدها و گزارش معاملات و عملکرد مالی و رویدادهایی که تأثیر مالی بر یک سازمان دارند، اصول حسابداری نامیده می‌شوند. اصول مالی به عنوان یک راهنمای روشن و مستقیم برای گزارشگری مالی و گزارشگری مالی عمل می‌کند.
این اصول بر نحوه تعیین سود و نحوه گزارش وضعیت مالی شرکت حاکم است. برای تهیه بهترین نرم افزار سپیدار برای حسابداری شرکتی و صنعتی می باشد.
انواع اصول حسابداری چیست؟
با توجه به کشور ایران اصول حسابداری به روش زیر طبقه بندی می‌گردد:
- افشا
- بهای تمام شده
- تحقق درآمد
- مقابله هزینه‌ها با درآمد
افشا
بر اساس اصل افشاگری شما باید تمام رویدادهای مالی مرتبط با کسب و کار و مالی را به شیوه‌ای مناسب و کامل منتشر کنید.
بر اساس این اصل، هرگونه اطلاعات در مورد رویدادهای مالی و آنچه ممکن است بر تصمیم ذی‌نفعان صورت‌های مالی تأثیر بگذارد، افشا می‌شود. اکنون این اطلاعات باید به صورت یک گزارش کلی یا در متن صورت مالی یا پیوست از طریق یادداشت‌های توضیحی و صورت‌های مالی باشد.
دو چیز را به خاطر بسپار:
- اصل افشای کامل اطلاعات به معنای افشا نیست.
- البته باید به افشای اطلاعات، هزینه آماده سازی و افشا و مرتبط بودن توجه کرد.
بهای تمام شده در اصول حسابداری چیست؟
بهای تمام شده یک محصول به ازای هر واحد تولید یا خدمات با استفاده از تکنیک‌هایی به نام حسابداری بهای تمام شده محاسبه می‌شود. بهای تمام شده کالا به معنای محاسبه هزینه‌های مستقیمی است که در تولید یک محصول یا ارائه خدمات مؤثر است.
بر اساس اصل بهای تمام شده، معاملات حسابداری باید در تاریخ بهای تمام شده در دفاتر ثبت شود. متناوباً، مقادیر ثبت در سیستم حسابداری باید به بهای تمام شده تاریخی اندازه گیری شود. شاید برایتان سوال باشد ارزش تاریخی چیست؟
باید توجه داشته باشید که قیمت‌های شناسایی شده توسط مشتریان دارای مقادیر متفاوتی مانند قیمت واقعی، قیمت فعلی، قیمت مبادله‌ای و غیره می‌باشد. اما در محاسبات جاری به قیمت‌های محقق شده در معامله، ارزش یا ارزش تاریخی می‌گویند.
مزایای هزینه‌های تاریخی
واقعی و قابل باور است.
نشان دهنده ارزش عادی دارایی در تاریخ تجزیه و تحلیل است.
قابل پیگیری و نظارت است.
معایب
برای چندین سال تغییری در ارزش دارایی‌ها پیش بینی نمی شود.
تغییرات در ارزش پول در یک دوره زمانی در نظر گرفته نمی شود.
تحقق درآمد
درآمد باید در زمان به دست آوردن ثبت شود، نه قبل از آن.
3 شرط لازمه این کار می‌باشد:
- تکمیل عملیات مربوط به تحصیل درآمد
- درآمد را می‌توان به طور معقول و قابل اعتماد اندازه گیری کرد..
- قابلیت وصول آن به طور معقول، مطمئن باشد.
هزینه‌ها و درآمدها
بسته به اصل تطبیقی پرداخت و نقد یا اصل مقایسه مقدار پولی که برای کسب درآمد استفاده می‌شود باید در حساب زمانی که پول مورد مطالعه قرار می‌گیرد محاسبه شود.
در واقع نتیجه دوره‌ای تفاوت بین درآمد و هزینه‌های مربوط به درآمد آن دوره است. بر اساس اصل تسویه، بسیاری از هزینه‌های انجام شده در دوره جاری به عنوان دارایی برای درآمدهای آتی در دفاتر و صورت‌های مالی ثبت می‌شود.
مفروضات در اصول حسابداری چیست؟
علاوه بر چهار اصل حسابداری که کاربردی و اجرایی هستند، 5 فرض حسابداری داریم که به آنها مفروضات حسابداری می‌گویند.
- هزینه
- عینیت
- فرض تداوم فعالیت
- فرض واحد اندازه‌گیری
- فرض تفکیک شخصیت
منبع اصول حسابداری و مبنای تهیه و تنظیم صورت‌های مالی را مفروضات حسابداری می‌نامند. هر یک از این مفروضات حسابداری ممکن است منبع یک یا چند اصل حسابداری باشد.
این مفروضات در اکثر مبانی نظری استانداردهای حسابداری ایران به عنوان مفروضات حسابداری شناخته می‌شوند و بر اساس شرایط اقتصادی و روابط حقوقی کشور می‌باشند.
هدف و مزایای استفاده از اصول حسابداری چیست؟
در واقع اصول حسابداری همان قوانین و مفاهیم کلی حاکم بر رشته حسابداری است. این قوانین که اصول و دستورالعمل‌های حسابداری نامیده می‌شوند، مبنایی را برای حسابرسی دقیق‌تر، پیچیده‌تر و حتی قوانین قانونی‌تر فراهم می‌کنند.
هدف از پایبندی به اصول حسابداری و رعایت آنها، توانایی انتقال اطلاعات اقتصادی یا زبانی قابل قبول و قابل فهم از یک مورد به مورد دیگر است. بسته به ویژگی‌های شرکت یا سازمان، شرکت‌هایی که اطلاعات مالی خود را در اختیار عموم قرار می‌دهند باید هنگام تهیه اطلاعات خود از این قوانین پیروی کنند. اصول استاندارد واحد حسابداری به عنوان اصول پذیرفته شده حسابداری شناخته می‌شود. اصول حسابداری به طور کلی چارچوبی برای استانداردهای نرم افزار حسابداری شرکتی و همچنین راهنمایی در مورد نحوه تهیه و ارائه صورت‌های مالی ارائه می‌دهد.
